Water 9° C | Buitenlucht 10°C | Gevoelstemperatuur: lekker fris

Ken je dat? Een constante druk. Als werkende moeder van drie jonge kinderen voel ik die steeds. Soms is die druk er letterlijk, met de vragen die mijn kinderen op mij afvuren en die steevast met ‘mamaaa’ en ‘Mag ik…’ en ‘Waar is…’ beginnen. Natuurlijk op de momenten die niet uitkomen. Tijdens een Teamsmeeting met het bestuur, net voor een deadline of als we al buiten staan om naar een voetbaltraining te gaan. En nog vaker is die druk onbewust, door mijn eigen to do’s, werkafspraken, cadeautjes, verzekeringen, schoonmaken, boodschappen en helpen met spreekbeurten of werkstukken, alles moet snel snel gebeuren. En zo zit ik met hartkloppingen op de fiets voor iets betrekkelijks eenvoudigs als boodschappen doen. 

Stress. Pfff, niet goed, niet fijn en niet nodig!
Ik weet dat ik niet zo perfectionistisch moet zijn (en geloof me, mijn huis is verre van dat) en dat ik niet te veel dingen op een dag moet plannen. Dat ik vooral regelmatig tijd voor mezelf moet inplannen. Tijd voor mezelf is voor mij geen schoonheidsbehandeling of shoppen. Tijd voor mezelf is buiten zijn, natuur, wind in mijn gezicht, bladeren in de bomen horen ruizen, vogels in de lucht zien vliegen en zelf bewegen. Dat kan wandelen zijn, maar liever wat actiever. Hardlopen of hardlopen én zwemmen. Ook in de herfst. En in de winter. Heerlijk!

Het hele jaar door zwemmen
Vorig jaar september gingen buurtvriendin Joanne en ik onze eigen uitdaging aan. Het hele jaar door in het buitenwater zwemmen. Vanuit ons huis hollen we 1,2 km naar het water. Daar kleden we ons uit en leggen de handdoek klaar. Op slippers lopen we naar het water en springen erin. Het water is aan de kant tot kniehoogte, dus we zijn niet meteen door. We waden een stukje het water in, kijken over het water naar de steiger verderop, een paar vissersboten, de wolkenluchten, de wuivende bomen in de verte, en dan is het moment echt daar. Zwemmen maar. Op dit moment zo’n 500 meter heen en 500 meter terug. Mijn hoofd doe ik niet onder water. En borstcrawlen kan ik niet. Heb ik altijd echt willen leren maar toen ik tijdens mijn studententijd bij een borstcrawlcursus het nog steeds niet in de vingers kreeg heb ik het opgegeven. Iets met mijn ademhaling. Ik schoolslag dus lekker vooruit. Voor de kick van zwemmen in de buitenlucht, in het koude water, maakt het geen verschil. ‘Ja, het is koud’ roepen we tegen de dik ingepakte hondenuitlaters op de kant, maar dat is toch het idee? Na het zwemmen kleden we ons zo snel mogelijk weer aan, dikke fleece aan, handschoenen en muts op. En dan strompelen naar huis. Hardlopen gaat namelijk best moeizaam met voeten als ijsklompjes. Gelukkig warmen ze tijdens het lopen al weer op en komen we nog redelijk opgewarmd weer thuis aan. Daarna snel lekker warm douchen en je bent klaar voor de dag.

Winterzwemmen voor een dikke reset

Joanne en ik hebben het vorig jaar het hele jaar volgehouden. Bijna elke zondagochtend holden en zwommen we. Soms hing de mist nog over het water, soms regende het, soms was de lucht zo grijs dat het niet licht leek te worden, soms was er zo veel wind dat we bibberend beschutting zochten. Vaak was het zo koud dat we het water niet in wilden. En toch deden we het elke keer. Waarom? Omdat het ons wat opleverde. Even helemaal geen zorgen behalve dat moment, wij en het water, geen druk, optimale ontspanning door deze heftige inspanning, de wind in je haar; het optimale uit-je-hoofd-komen moment. En de beloning achteraf: de kick van het weer gedaan hebben, even iets geks gedaan hebben en opgewarmd een koffie drinken. Als ik gestresst was, is dat nu naar de achtergrond verdwenen. Kan jij een beter begin van je dag bedenken? Je hebt onderweg een andere mindset opgepikt. Wij noemen het de optimale reset! Ik kan het iedereen aanraden!